«یا ارحم الراحمین»
اى مهربان ترین مهربان ها
اى خدا
مهربان تر از مادر، پدر، عشق و حتى از پیامبرت رحمةٌ للعالمین
یا ارحم الراحمین
و «الحمدلله رب العالمین»
که سپاس آورم از این همه مهر و محبّت بى کرانت که چشم دلِ دریایى ام، هم، نتواند پایانش را دریابد و کاستى درک خویش از مهربانى ویژه ى تو را با «سبحان الله» گفتن، جبران کنم که تویى منزه از آن چه این حقیر اندیشد و تویى «جابر».
یک بار صدایت مى زنم یا ارحم الراحمین که همسایه ى دیوار به دیوار منى «اى جارىَ اللصیق» و شنوایى «اى سمیع» و پاسخم دهى «اى مُجیب» و نود و نه بار دیگر عسلِ جامِ نامت را بر کامِ دل، بچشانم که شیرینى مهرت را با یاد و زمزمه ى قطره اى از زمزمِ رحمانیت و رحیمیتت این بار هم تجربه کنم.
«بسم الله الرحمن الرحیم»؛ «یا ارحم الراحمین» یا الله